Endometrioza – jak się ją rozpoznaje i jak leczy?

4 kwietnia 2025
koncepcja endometriozy macicy

Endometrioza to schorzenie ginekologiczne, które dotyka wiele kobiet w różnym wieku. Charakteryzuje się obecnością tkanki endometrialnej poza jamą macicy, co prowadzi do bólu, problemów z płodnością oraz innych dolegliwości. Przyczyny tego schorzenia nie są do końca znane, ale istnieje kilka teorii, takich jak retrogradacja menstruacyjna czy czynniki genetyczne. Endometrioza ma istotny wpływ na zdrowie kobiet, zarówno fizyczne, jak i psychiczne.

Metody diagnozowania endometriozy

Rozpoznanie endometriozy może być skomplikowane ze względu na podobieństwo objawów do innych schorzeń. Istnieje jednak kilka metod diagnostyki ginekologicznej , które pomagają w postawieniu właściwej diagnozy. Badania obrazowe, takie jak ultrasonografia czy rezonans magnetyczny, pozwalają na ocenę zmian w obrębie narządów miednicy mniejszej. Laparoskopia to inwazyjna metoda umożliwiająca bezpośrednie zobrazowanie i ewentualne usunięcie ognisk endometrialnych. Ważna jest również dokładna ocena objawów klinicznych, takich jak ból czy problemy z płodnością.

Opcje terapeutyczne dla pacjentek

Leczenie endometriozy obejmuje różnorodne metody, które są dostosowywane do indywidualnych potrzeb każdej z pacjentek. Farmakoterapia polega na stosowaniu leków przeciwbólowych oraz hormonalnych, mających na celu zmniejszenie bólu i zahamowanie rozwoju zmian endometrialnych. Terapia hormonalna może przyjmować różne formy, takie jak doustne środki antykoncepcyjne czy leki stosowane w leczeniu niepłodności. W sytuacji, gdy metody farmakologiczne okazują się nieskuteczne lub gdy zmiany endometrialne osiągają znaczne rozmiary, lekarze mogą zalecić interwencje chirurgiczne. Operacje te mają na celu usunięcie ognisk endometriozy oraz ewentualnie przylegających narządów. Należy jednak pamiętać, że każda z opcji terapeutycznych ma swoje zalety i wady, a skuteczność leczenia może być różna w zależności od organizmu pacjentki oraz stopnia zaawansowania choroby. Dlatego ważny jest otwarty dialog z lekarzem oraz monitorowanie efektów terapii.